Το άλλο μου μισό εμένα είναι ολόκληρο…….

«Που να ναι το άλλο μου μισό» «Πως θα βρω το άλλο μου μισό;» «Σε τι μαγαζιά συχνάζει το άλλο μου μισό» « Όταν βρω το άλλο μου μισό θα γίνω ευτυχισμένη»

 Δεν υπάρχει πουλί μου το άλλο σου μισό γιατί πολύ απλά είσαι ολόκληρος -η. Είσαι μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Ξέρεις ποιος είσαι, τι θέλεις, όχι πάντα αλλά το βρίσκεις στην πορεία.

 Έχεις τις εμπειρίες σου, την καταβολές σου, τις αρχές που πήρες από το σπίτι σου, τα παραδείγματα που ακολούθησες, τα άλλα που απέφυγες , τις τρέλες που έκανες και σου έχουν διδάξει, αυτές που δεν τις εμπέδωσες και θα επαναλάβεις για να διδαχθείς τελικά.

 Έχεις τα προτερήματά σου για εφόδια και τα ελαττώματα σου για να δίνουν λίγο γούστο στην ξεχωριστή ζωή σου. Έχεις τα όνειρά σου, τις μουσικές που αγαπάς, τις εικόνες που σε συγκινούν, τις άλλες που σε αφήνουν αδιάφορο. Τις ευαισθησίες που σε ταλαιπωρούν, τα κολλήματα που δε γουστάρεις να αλλάξεις, τα θέματα που ακόμη παιδεύεσαι να λύσεις. Τις μνήμες από ανθρώπους και καταστάσεις που πέρασαν από τη ζωή σου και τη χάραξαν για πάντα. Τις μνήμες όλων αυτών που σου προκαλούν γέλιο κάθε φορά που ανατρέχεις σε αυτά.     

 Έχεις αυτά που φοβάσαι κι όταν τα σκέφτεσαι δυσκολεύεσαι να κοιμηθείς, έχεις και μερικές ανασφάλειες που παλεύεις να στρώσεις.

 Έχεις όλα όσα κατάφερες να κάνεις μόνος σου και σου δίνουν κουράγιο να παλέψεις   ακόμη μια φορά. Έχεις όσα πέτυχες με το σπαθί σου κι όλα τ’ άλλα που σε βοήθησαν , ας είναι καλά και έφτασες εκεί που έφτασες.

 Έχεις ακόμη στη μύτη σου τις αγαπημένες σου μυρωδιές και οι ταινίες που αγάπησες στα μάτια σου είναι ακόμα. Θα τις ξανάβλεπες άλλη μια φορά .

 Έχεις τις εκφράσεις σου, τις ιεροτελεστίες σου, τα αγαπημένα σου βιβλία. Να δεις πως τον λέγαν τον συγγραφέα τώρα που το αναφέραμε;

 Έχεις τα πιστεύω σου, τη θρησκεία σου, τις εμμονές σου, τις σαχλαμάρες που σε κάνουν να γελάς, τα κουμπιά που αν σου τα πατήσουν γίνεσαι χαλί Περσίας στα πόδια τους χνουδωτό. Έχεις και τις σκοτούρες σου. Τα δικά σου αγαπώ και τα δικά σου απεχθάνομαι. Τη δική σου πορεία που μόνο εσύ ακολούθησες, τις δικές σου επιλογές που έκανες κι αυτές που θα κάνεις αύριο.

 Έχεις τη δική σου παιδικότητα, την δική σου ξεροκεφαλιά, έχεις τη δική σου οπτική για ότι συμβαίνει γύρω σου, έχεις τις δικές σου πληγές, αυτές που άφησαν σημάδια στο σώμα σου και τις άλλες που άφησαν σημάδια πιο βαθιά μέσα σου. Τις δικές σου ρυτίδες. Αυτές από τα πολλά γέλια και τις άλλες ανάμεσα στα φρύδια, αυτές που σε πρόδιδαν κάθε φορά που καινούρια δυσκολία ερχόταν να σε ζορίσει.   

 Με λίγα λόγια είσαι ένα μοναδικό και αξιαγάπητο πλάσμα, το οποίο ήρθε σε αυτό τον κόσμο για να διαγράψει τη δική του  μοναδική πορεία. Μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα, ίσως όχι τέλεια, άλλα σίγουρα ολοκληρωμένη. Πως λοιπόν θεωρείς ότι είσαι κάτι μισό; Πιο ολόκληρο δε γίνεται. Πως πιστεύεις ότι θα μπορούσες να συμβιβαστείς με κάτι μισό; Μόνο ένα άλλο μοναδικό, αξιαγάπητο, ολόκληρο πλάσμα θα σου ταίριαζε. Όχι για να ολοκληρωθείς. Αλλά να μοιραστείς την δική σου ολοκληρότητα με την ολοκληρότητά του.