Ζωή με μέλι

  Όταν γεννήθηκες η καρδιά της χτυπούσε στους ίδιους παλμούς με της μητέρα σου. Ανυπομονούσε και ανησυχούσε το ίδιο έντονα. Ίσως και πιο πολύ. Περίμενε να της δοθεί το μεγαλύτερο δώρο από το Θεό. Το παιδί του παιδιού της.     Ήξερε ότι αγαπάει το παιδί της, αλλά την πρώτη στιγμή που σε είδε κατάλαβε ότι μπορούσε να αγαπήσει πολύ παραπάνω. Η καρδιά της χωρούσε όλη την αγάπη του κόσμου για να σου την χαρίσει.     Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Ένας έρωτας αγνός, χωρίς να ζητά ανταπόκριση. Μια αγάπη βαθιά και ανιδιοτελή, η οποία την κυρίευσε από το πρώτο δευτερόλεπτο. Μεγάλωνε κάθε φορά που εσύ χαμογελούσες. Θέριευε με κάθε σου βήμα. Δυνάμωνε με κάθε σου λεξούλα.   Γι’ αυτή, κάθε λεπτό που βρισκόταν κοντά σου, ήταν διακοπές στο πιο εξωτικό νησί. Ήσουν η χαρά της ζωής της.   Διψούσε να σου μάθει όσα ξέρει. Χτυπούσες εσύ και μάτωνε αυτή. Στις προσευχές της είχες πάντα την πρώτη θέση και στα όνειρά της γινόσουν βασιλιάς του κόσμου. Αν τη ρωτούσες, θα σου έλεγε ότι δεν αξίζεις

  Η ζωή πολλές φορές είναι δύσκολη. Η καθημερινότητα σου κουραστική. Οι άνθρωποι γύρω σου, πολλές φορές,   μη συνεννοήσιμοι. Η δουλειά σου, σπάνια καλύπτει τους στόχους σου.   Οι γύρω σου δεν προσπαθούν σε καταλαβαίνουν τις περισσότερες φορές.   Τα όνειρα που είχες δύσκολα γίνονται πραγματικότητα. Οι άνθρωποι στους οποίους έχεις επενδύσει, σου βγαίνουν κουτσοί γάιδαροι σε ιπποδρομίες. Πληγώνεσαι. Βιώνεις σημαντικές απώλειες. Χάνεις κομμάτια της ψυχής σου. Δίνεις χωρίς να παίρνεις όσα ποθείς.    Μέρες ατελείωτες, όλα μοιάζουν μάταια. Το χαμόγελο δίνει τη θέση του στη θλίψη. Οι ρυτίδες αυλακώνουν το πρόσωπο σαν χάρτης από τα ταξίδια της ζωής σου.   Ο πόνος παίρνει τα σκήπτρα και βασιλεύει τυραννικά.   Απογοήτευση, δυσαρέσκεια, απελπισία, μιζέρια, παραίτηση.   Κι όλο σκέφτεσαι πως όλα είναι μάταια. Κι όλο το μυαλό θυμώνει που πονάς. Κι όλο ένα «γιατί» ουρλιάζει μέσα σου. Κι εσύ εκεί. Μούγκα μέχρι να σκάσεις. Να γλύφεις τις πληγές και να γκρινιάζεις για όσα κακά σε β