Όπου κι αν πας, όσο μακριά κι αν φύγεις, όπου κι αν κρυφτείς …. Μπροστά σου θα με βρεις. Υπογραφή το πρόβλημα!!!

Φεύγεις από τη δουλειά, παίρνεις άδειες, πας ταξίδια, το ρίχνεις στα ξύδια, αλλάζεις πόλη, φίλους, σχέσεις, ενδιαφέροντα. Κρύβεσαι στο σπίτι ή στο γραφείο. Το ρίχνεις στη δουλεία για να μην σκέφτεσαι.

 Τα βράδια κοιτάς το ταβάνι και δεν σε παίρνει ο ύπνος ή προσπαθείς να κοιμάσαι ατελείωτες ώρες για να μην μπεις στη διαδικασία να αντιμετωπίσεις όλα όσα συμβαίνουν. Κλαις κρυφά ή φανερά. Με λόγο ή και χωρίς.

 Προσπαθείς να παρηγορείς τους  άλλους φορώντας την μάσκα του δυνατού, αλλά μόλις η συζήτηση γυρίσει σε εσένα πετάς ένα αστείο κι αλλάζεις κουβέντα.

 Κρύβεσαι από ότι σε τρομάζει. Αποφεύγεις να το συζητήσεις, πόσο μάλλον να το λύσεις. Κι όλο αυτό μεγαλώνει μέσα σου, σε κατακλύζει , σε κυριεύει, σε τρομοκρατεί. Παίρνει υπεράνθρωπες διαστάσεις, γίνεται περίπλοκο και σε αποδυναμώνει. Κι όλο το αποφεύγεις. Κι όλο του κρύβεσαι. Κι όλο κλείνεις τα μάτια να μην το δεις.

 Μα το πρόβλημά σου είναι εδώ. Έχει πάρει σάρκα και οστά και σε κυνηγάει. Κάνει τη ζωή σου δυστυχισμένη. Εσένα ανικανοποίητο.

 Νιώθεις πελαγωμένος κι αβοήθητος. Η πλάτη σου καμπουριάζει από το βάρος. Και το κεφάλι σου βουίζει. Χίλιες σκέψεις το δευτερόλεπτο. Και ένα κόκκινο λαμπάκι μόνιμα  αναμμένο «φόβος».

 Πάρε μια βαθιά ανάσα για αρχή και κάνε ένα διάλειμμα. Με το να αποφεύγεις τα προβλήματα σου, ή να παρακαλάς να λυθούν μόνα τους, μόνο κακό σου κάνεις.

 Όσο κι αν σε τρομάζει αντιμετώπισε το. Δύο είναι τα πιθανά σενάρια. Πρώτον: να λύνεται και να το λύσεις εν τέλει, οπότε κακώς αγχωνόσουν και δεύτερον: να μην λύνεται, όποτε να το αποδεχθείς, οπότε και πάλι κακώς αγχωνόσουν. Τρίτη οδός δεν υπάρχει ευτυχώς.

 Πάρε το  από την αρχή, σκέψου την πραγματική διάσταση του προβλήματος, συζήτησέ το με ανθρώπους που εμπιστεύεσαι ή με κάποιον ειδικό, σκέψου πιθανά σενάρια λύσης και εφάρμοσέ τα.  Με το που μπεις σε αυτή τη διαδικασία ήδη έχεις κάνει το 50% της πορείας για τη λύση. Και μην ξεχνάς δεν είναι κακό να ζητάς βοήθεια, αυτοί που σε νοιάζονται νιώθουν χρήσιμοι και απαραίτητοι αν μπορούν να σε βοηθήσουν.

 Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση των προβλημάτων που δε λύνονται. Μια καταστροφή, μια απώλεια. Εκεί πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτό. Δε λέω να ξεχάσεις. Λέω να αποδεχθείς την κατάσταση. Με ότι συνεπάγεται  αυτό.

 Μπορεί να χρειαστεί να κλάψεις, να πονέσεις, να γονατίσεις, να θυμώσεις, να βρίσεις.

 Ε και; Μήπως νομίζεις ότι αυτό σε κάνει αδύναμο; Λάθος. Στάδιο είναι κι αυτό από το οποίο πρέπει να περάσεις για να βγεις πιο δυνατός. Άσε την ψυχή σου να θρηνήσει. Αυτή ξέρει πως με δάκρυα μαλακώνει ο πόνος. Με το αχ ηρεμεί η καρδιά.

 Ζήσε. Κομμάτι της ζωής είναι και τα προβλήματα. Ίσως και πολύ μεγάλο κομμάτι της. Μάθε να τα λύνεις ή να τα αποδέχεσαι. Με το να τα αποφεύγεις μόνο να τα συντηρείς και να τα διογκώνεις καταφέρνεις.

 Και ποτέ μην ξεχνάς : ότι δε λύνεται, κόβεται.