Αν είσαι στραμμένος προς την λιακάδα δεν θα βλέπεις πια σκιές

 Ποιος είναι ο σκοπός της γέννησης σου, αν δεν είναι το να γίνεις ευτυχισμένος; Ποιος είναι ο λόγος της ύπαρξής σου, αν δεν είναι το να δημιουργήσεις έναν υπέροχο εαυτό; Ποιος είναι ο δρόμος προς την ευτυχία, αν δεν είναι ο δρόμος γεμάτος όνειρα;

 Χάθηκες μήπως λίγο στην πορεία; Σκοτούρες, άγχη, ανασφάλειες και φόβοι σου κλείσανε τα παράθυρα προς τον ήλιο; Και εσύ γιατί δεν τα ανοίγεις; Τι σε κρατάει; Ποια μαθημένη επώδυνη συμπεριφορά σε κρατά;  

 Εσύ διαλέγεις τον προορισμό σου. Δεν είσαι πιόνι κανενός. Οι δικές σου επιλογές και πράξεις φέρνουν τα αποτελέσματα που βιώνεις.

 Έχεις αφήσει την ψυχούλα σου να βουλιάζει για να έχεις την αποδοχή όσων είναι γύρω σου, για να εξυπηρετείς σκοπούς άλλων, για να είναι άλλοι ευτυχισμένοι και γιατί φοβάσαι τις δυνατότητές σου.

 Φοβάσαι να ονειρευτείς και ξεχνάς πως μόνο ένας νεκρός δεν ονειρεύεται.

  Φοβάσαι να δράσεις, να γελάσεις, να τολμήσεις, να ζήσεις, να διεκδικήσεις, να δείξεις την μοναδικότητα σου και μένεις στο προσκήνιο ενώ η σκηνή της ζωής σου σε περιμένει να πρωταγωνιστήσεις.

 Και όλο αφήνεσαι, κι όλο τους αφήνεις να σε επισκιάζουν.

 Τοξικοί άνθρωποι έχουν καταβάλει το περιβάλλον σου, γεμίζοντάς σε αρνητική ενέργεια, κάνοντας αφαίμαξη της ζωτικότητάς σου. Λύσε βρε πουλί μου τα δεσμά σου, εσύ τα έχεις τα κλειδιά.

 Στρέψε τα μάτια σου στη λιακάδα, στο φως, στον ήλιο, στην ευτυχία, στα όνειρα, στους χαρούμενους και απαλλαγμένους από κόμπλεξ ανθρώπους  και στο υπόσχομαι, οι σκιές θα εξαφανιστούν.

 Μην ζεις σε χαλάσματα όταν σου πρέπουν κάστρα.

 Μην αφήνεις να σε τρομάζουν άψυχα πλάσματα όπως είναι οι σκιές. Ο ήλιος είναι η ζωή εκεί στρέψε την προσοχή σου. Εκεί ανήκεις. Στο φως.

 Αν στρέψεις την προσοχή σου στον ήλιο χαρά μου, αν γίνει στόχος σου η χαρά και η ευτυχία, καμία σκιά δεν θα μπορέσει να σε τρομάξει πλέον.