Γίνε εσύ το παράδειγμα για το παιδί σου και κάνε τον κόσμο μας λίγο καλύτερο
Στις περισσότερες
συζητήσεις γονέων ακούω να λένε, πως
ζούμε σε μια κοινωνία άγρια, επικίνδυνη, απρόσωπη και σκληρή. Όσοι είναι γονείς
και όσοι θέλουν να γίνουν γονείς ανησυχούν για το που και κάτω από ποιες
συνθήκες θα μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Πολλοί δυσανασχετούν για όσα αντικρίζουν
γύρω τους αλλά και όσα μεταφέρει το παιδί τους στο σπίτι.
« Είναι νευρικό το παιδί μου. Συνεχώς το μαλώνω και το δέρνω
καμιά φορά, αλλά αυτό συνεχίζει να κάνει φασαρίες». «Δεν ασχολείται καθόλου με
τα μαθήματά του, φτάνουμε σε σημείο να μαλώνουμε για το ποιος θα πάρει το tablet». «Δεν είναι καθόλου
κοινωνικό και δεν μπορώ να το συζητήσω με κανένα, γιατί ο άντρας μου είναι
οξύθυμος και μπορεί να τα βάλει και με το παιδί». «Δεν είναι ποτέ ευχαριστημένο
με τίποτα. Κάθε φορά που γυρίζω στο σπίτι με κοιτάει στα χέρια. Ε τι να κάνω κι
εγώ; Φροντίζω πάντα κάτι να του φέρω»
Φαντάζομαι πως καθώς
τα διαβάζετε θα χαμογελάτε γιατί ακούγονται αστεία. Είναι όμως;
Πραγματικά δεν
βρίσκετε τίποτα που να σας θυμίζει τον εαυτό σας;
Τα παιδιά μας, μας αντιγράφουν
και τις περισσότερες φορές, το μοντέλο
βγαίνει και σε πιο εξελιγμένη μορφή.
Αν είσαι γεμάτος
φοβίες και δεν κάνεις κάτι γι’ αυτό, θα τις περάσεις στο παιδί σου. Αν όλη μέρα
είσαι με ένα κινητό και έναν υπολογιστή στο χέρι, μην έχεις την απαίτηση αυτό
να στρώνεται πανηγυρίζοντας στο διάβασμα. Αν δεν μπορείς να ελέγξεις το θυμό
σου και φωνάζεις, βρίζεις, το χτυπάς, θα ψάξει να βρει κάποιον αδύναμο να κάνει
το ίδιο και χειρότερα. Αν μαλώνετε σαν ζευγάρι, συνέχεια και μπροστά του θα
νιώθει ανασφάλεια.
Βλέπετε, εσείς είστε όλος
του ο κόσμος. Ακόμη κι αν δεν το δείχνει κι αν δε το συνειδητοποιεί, εσάς
τρέμει να μην χάσει και σαν εσάς ποθεί να γίνει.
Υποσυνείδητα ίσως για να το αγαπάτε περισσότερο ή και γιατί
απλά είστε ο Θεός του.
Δεν φταίει μόνο η
κοινωνία μας για τα παιδιά μας. Κομμάτι της είμαστε και εμείς.
Αν θέλετε να είστε περήφανοι
για αυτά, αν παρακαλάτε να κάνουν τη διαφορά, κάντε το εσείς πρώτοι.
Αν θέλετε τα παιδιά σας
να σέβονται, να έχουν θάρρος, να είναι ευτυχισμένα, να προοδεύουν, να αγαπούν
τη μάθηση, δείξτε τους πώς να το κάνουν. Όχι όμως με λόγια. Δεν πρόκειται να σας
ακούσουν. Με τις πράξεις μαθαίνουν . Μέσα από αυτές μαθαίνουν τα παιδιά. Τις πράξεις
σας μιμούνται.
Δεν γίνεται να σου
λέω να μην δέρνεις τα μικρότερα παιδιά, ενώ εγώ δέρνω εσένα. Δεν γίνεται να σου
λέω να σταματήσεις να παίζεις με τον υπολογιστή, όταν τις λίγες ώρες που με
βλέπεις κάνω ακριβώς το ίδιο. Δεν γίνεται να σου λέω πως είσαι νευρικό και
σκληρό πλάσμα, όταν δε σε έχω λιώσει στα φιλιά, στις αγκαλιές και την αγάπη.
Σε έχει δει να
γυμνάζεσαι; Τότε γιατί να αγαπά τον αθλητισμό; Σε έχει δει να καπνίζεις και να
πίνεις κάθε φορά που έχεις προβλήματα; Πώς να μην το συνδυάσει με το μέσο
αντιμετώπισης το τσιγάρο και το ποτό; Σε έχει δει να διαβάζεις κάποιο βιβλίο;
Τότε γιατί να το κάνει το ίδιο; Σε έχει δει να αγαπάς κι να φροντίζεις τον
εαυτό σου; Να χαμογελάς, να τραγουδάς, να χορεύεις, να χαίρεσαι ; Πως θα μάθει
αλλιώς να χαίρετε; Με Θεία φώτιση;
Σε έχει δει να
θαυμάζεις την τέχνη; Πως αλλιώς θα του καλλιεργήσεις ευαισθησίες; Σε έχει δει
να παλεύεις για τις αρχές σου; Πως αλλιώς θα καταλάβει πόσο αξίζουν; Σε έχει δει
να στέκεσαι στα πόδια σου παρά τα χτυπήματα; Σε έχει ακούσει να μιλάς με
ευγένεια στους μεγαλύτερους; Να δείχνεις σεβασμό στους γονείς σου; Να σέβεσαι
τον σύντροφό σου; Γιατί να σε σεβαστεί αλλιώς; Που θα το έχει δει;
Γίνε όσα θέλεις να
διδάξεις στο παιδί σου. Φτιάξε την αρχή μιας κοινωνίας άλλης, μη ανθρωποφάγας.
Μάθε στο παιδί σου αρχές, παράδοση, αξίες.
Γίνε εσύ το φως και η ευτυχία και άστο να μάθει να πετάει. Γίνε εσύ το
παράδειγμα να μιμηθεί το παιδί σου και κάνε τον κόσμο μας λίγο καλύτερο.
